تست های تصادف به این صورت انجام می گیرد که خودرو حین تصادف چه خسارت های جانی به
همراه خواهد داشت. مثلا" خودرویی که تصادف می کند برای سقف و ستون درهایش چه اتفاقی
می افتد و ممکن است به سرنشین های آن چه آسیبی برساند؟ میله فرمان، موتور و تجهیزات
داخل کاپوت چقدر احتمال دارد در زمان تصادف وارد اتومبیل شده و به سرنشین های آن آسیب
بزند؟ طبیعتا" خودرویی که کمترین خسارت را وارد کند بیشترین نمره را خواهد گرفت که
متاسفانه اتومبیل هایی که داخل کشور هستند نتوانستند نمره قابل قبولی را در این آزمایش
ها دریافت کنند.
گرچه هر ساله خودروها کمی ایمن تر می گردند و میزان مرگ و میر در حال کاهش می باشد
اما هنوز تصادفات اتومبیل یکی از عمده ترین عوامل مرگ و میر و آسیب در جهان به شمار
می آید.
کار آدمک های ساختگی در واقع شبیه سازی انسانی می باشد که در حال تصادف کردن است که
این در حالی می باشد که جمع آوری این اطلاعات از یک انسان واقعی غیرممکن می باشد.
تمامی تست های تصادف از رو به رو که در آمریکا به طور مصنوعی انجام می شود از یک نوع
می باشد که به آن تصادف های ساختگی هیبرید ۳ می گویند. آدمک های به کار رفته در این
تست ها همگی از موادی ساخته شده است که شبیه بدن یک انسان واقعی گردد. برای مثال آنها
دارای ستون فقراتی می باشند که از لایه های متناوب از فلز و دارای دیسک و پوشش پلاستیکی
میباشند.
آدمک ها در ابعاد متفاوتی وجود دارند و همچنین آنها دارای درصد و جنسیت متفاوتی نیز
می باشند. برای مثال یک مرد پانزده درصدی نمایانگر یک مرد سایز متوسط می باشد. این
آدمکی است که معمولا" در تصادفات ساختگی استفاده می گرددو وزن آن حدود ۷۷ کیلوگرم و
قد آن حدود ۱/۷۸ متر می باشد.
قبل از این که آدمک های تست تصادف در خودرو قرار داده شوند محققان به آنها رنگ می زنند.
رنگ های مختلفی به قسمت هایی از بدن آدمک که احتمال برخورد در حین تصادف در آن وجود
دارد زده می شود. زانوها، صورت و قسمت هایی از جمجمه هر کدام با رنگ های متفاوتی نقاشی
می شوند. در واقع این رنگ ها نشان دهنده این می باشند که کدام قسمت بدن توسط کدام قسمت
از اجزا در داخل کابین خودرو آسیب خواهد دید و این اطلاعات به محققان کمک خواهد کرد
تا از قسمتی از آسیب ها در تصادفات آینده جلوگیری کنند.
صفحه اصلی
